Prolog

Dzisiaj mam dla was prolog, do mojego nowego opowiadania. Jest trochę krótki, ale nie mogłam tu napisać wiele więcej, bo bym go zepsuła. Mam nadzieję, że się wam spodoba.
Miłego czytania  ! <3


Jasność, ciemność. Światło, cień. Dzień i noc. Wszystko to od zarania dziejów toczy ze sobą wojnę. Każde z nich chce, by to drugie przestało istnieć. Cóż za paradoks. Gdyby nie światło cień również nie miałby prawa istnienia, a mimo to ciągle walczą o dominację. Gdyby nie noc, nie istniałbym ja, natomiast gdyby nie dzień, nie byłoby was-ludzi. Teoretycznie rzecz biorąc dzień jest dla mnie zbędny, a nawet szkodliwy, a jednak gdyby nie on, mnie też nie byłoby na świecie.
          Dlaczego ?
Odpowiedź jest banalnie prosta, chociaż ponoć takie sprawiają wam najwięcej problemów. 
Pokarm. Rzecz, której potrzebuje każda istota na tym niezwykłym świecie.  Nawet ta, która z naukowego punktu widzenia jest martwa. 
Teraz nasuwa się kolejne pytanie, a mianowicie:
          Co ?
Mamy tu do czynienia z odpowiedzią, która niekoniecznie musi się wam podobać.
Wy. To wasza krew jest mi potrzebna do normalnego funkcjonowania.  Kolejne pytanie:
          Kto ?
Zatem pozwólcie, że się Wam przedstawię. 
Nazywam się Theodor III Turner. Mam 23 lata, od dokładnie 643 lat. Nie byłoby w tym nic ciekawego, gdyby nie pewna klątwa. Bowiem każdy wampir, w dniu swoich 666 urodzin z niewiadomych powodów zaczyna się Wami interesować, co zwykle ma tragiczne skutki dla naszej rasy.  Ta niewytłumaczalna fascynacja sprawia, że zapominamy o naszych codziennych obowiązkach, w tym na przykład o zdobywaniu pokarmu. Ciekawe jest to, że owa fascynacja zwykle skupia się na jednej osobie. 
Czy to nie jest śmieszne ?
Jeden mały, zupełnie nieświadomy człowieczek potrafi zabić potężnego wampira i nawet się przy tym specjalnie nie wysili. Wystarczy, że będzie. 
Jak już wcześniej wspomniałem, skończyłem już swoje 666 lat i ja również zacząłem interesować się jednym z Was. 
Michael. Tak brzmi jego imię. Jest młody, bo ma zaledwie 22 lata. Studiuje. Nie ma w nim nic ponadprzeciętnego, a jednak przykuł moja uwagę.
Nie wiem, dlaczego akurat on, ale wiem, że to właśnie od niego zależy, co ze mną będzie. To od niego zależy, czy moja egzystencja zakończy się w tym roku, czy może będę mógł trwać przez kolejne stulecia.